- muhakkık
- (A.)[ ﻖﻘﺤﻡ ]araştırmacı, tahkik edici.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
muhakkik — sf., esk., Ar. muḥaḳḳiḳ 1) Gerçeği araştıran 2) is. Soruşturucu, soruşturmacı … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHAKKİK — Hakikatı araştırıp bulan. İç yüzüne inceliyerek vakıf olan. * Hakikat âlimi. Hakikatlara hakkı ile vakıf ve ehl i tahkik olan büyük İslâm âlimi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
soruşturucu — sf. Soruşturma yapan (kimse), muhakkik … Çağatay Osmanlı Sözlük
ASFİYA — Sâfiyet, takvâ ve kemâlât sâhibi ve Peygambere (A.S.M.) vâris olup, onun meslek ve gayelerini ihyaya ve tatbike çalışan muhakkik zatlar. (Derece i şuhud derece i iman ı bilgaybdan çok aşağıdır. Yani : Yalnız şuhuduna istinad eden bir kısım ehl i… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHAKKİKANE — f. Gerçeği ve hakikatı araştıran bir kimseye yakışır surette. Muhakkik olan bir insana yakışacak şekilde … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İBN-İ CEVZÎ — (Hi: 508 597) El Muğni isimli Kur an ı Kerim tefsiri vardır. Hanbelî fıkhı ve tarihî bilgilerde muhakkik âlimlerdendir. Ebu l Ferec İbn i Cevzî diye de meşhurdur … Yeni Lügat Türkçe Sözlük